ریخت سنجی و بوم شناسی هامستر دم دراز زاگرسی۱ در استان های هرمزگان و کرمان

تعداد 55 نمونۀ هامستر دم دراز زاگرسی با استفاده از تله های زنده گیر، از گسترۀ زیستگاه های دو منطقه در استان های هرمزگان (منطقۀ حفاظت شده گنو) و کرمان (منطقۀ شکار ممنوع انجرک) به دست آمد. در ابتدا، چهار صفت ظاهری و 16 صفت جمجمه ای و دندانی برای تمامی نمونه ها اندازه گیری و در ادامه نسبت های تمامی اندازه ها به طول سر و بدن محاسبه گردید. برای بررسی وضعیت نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف استفاده گردید. برای بررسی معنی دار بودن اختلاف میان جنس ها، آزمون t مستقل به کار رفت. این آزمون نشان داد که میان صفات اندازه گیری شده جنس های مختلف اختلاف معنی داری وجود ندارد. بنا بر این، در تحلیل های بعدی نمونه های هر دو جنس ترکیب شدند. برای تمامی اندازه ها و نسبت ها، آمار توصیفی محاسبه گردید. به منظور نشان دادن اختلاف های معنی دار میان اندازه ها و نسبت های به دست آمده جمعیت های دو منطقه از آزمون t مستقل استفاده گردید. نتایج تحلیل ها نشان داد از میان چهار صفت ظاهری مورد بررسی تنها طول دم در جمعیت های انجرک و منطقۀ گنو دارای اختلاف معنی داری (05/0p<٭) است. هم چنین، از میان 16 صفت جمجمه ای و دندانی مورد بررسی تنها اختلاف میان صفات hs، lch، lpf، ltb و zw در میان جمعیت های دو منطقه معنی دار است (05/0p<٭، 01/0p<٭٭). بررسی آماری نسبت ها نشان داد از میان 21 نسبت مورد بررسی تنها نسبت های hfl/hbl وtl/hbl، ld/hbl، ltb/hbl، lpf/hbl و lm/hbl در میان جمعیت های دو منطقۀ اختلاف معنی داری دارند. در مجموع، نتایج این پژوهش، احتمال وجود اختلاف های معنی دار نسبتاً اندکی را در میان جمعیت های دو منطقه نشان می دهد.